ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಏರಲು ಎ.ಪಿ.ಜೆ. ಅಬ್ದುಲ್ ಕಲಾಮ್ ‘ಸ್ವೀಪರ್’ ಆದಾಗ...

ಇದು 1998ರಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಘಟನೆ. ನಮ್ಮ ಪಿಎಸ್‌ಎಲ್‌ವಿ ಕ್ಷಿಪಣಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವು ಪೂರ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ, ಅಮೆರಿಕದ ಬೇಹುಗಾರಿಕಾ ಉಪಗ್ರಹಗಳಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಅದನ್ನು ರಹಸ್ಯವಾಗಿ ನಡೆಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಈ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ನಿರ್ದೇಶಕರು ಡಾ. ಎ.ಪಿ.ಜೆ. ಅಬ್ದುಲ್ ಕಲಾಮ್ ಆಗಿದ್ದರು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಾವು ಅವರನ್ನು ಗುರುತಿಸಲಿಲ್ಲ.

ಕ್ರಯೋಜನಿಕ್ ಇಂಜಿನ್‌ಗಳನ್ನು ಚೆನ್ನೈ ಬಂದರಿಗೆ ರಹಸ್ಯವಾಗಿ ಸಾಗಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಿಂದ ಭಾರೀ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್‌ಗಳ ಮೂಲಕ ಅವುಗಳನ್ನು ಸಾಗಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಈ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಚೆನ್ನೈಯಿಂದಲೇ ಹಾರುವುದಾಗಿದ್ದರೆ ಉಡಾವಣಾ ಸ್ಥಳವನ್ನು ತಲುಪಲು ಎರಡು ಗಂಟೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ, ಅಮೆರಿಕದ ಬೇಹುಗಾರಿಕಾ ಉಪಗ್ರಹಗಳ ಕಣ್ಣು ತಪ್ಪಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಅಂಕುಡೊಂಕಿನ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ರೂಪಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ನಿಗದಿಯಲ್ಲದ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಸಮಯ ನಿಲುಗಡೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿ, ಎರಡು ತಾಸುಗಳ ಪ್ರಯಾಣಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು ಎಂಟು ಗಂಟೆಗಳ ಹಾರಾಟ ಮತ್ತು ಎಂಟು ಗಂಟೆಗಳ ನಿಲುಗಡೆ ಅವಧಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಆದರೆ, ಉಪಗ್ರಹಗಳ ಕಣ್ಗಾವಲನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಇದು ನಾವು ತೆರಬೇಕಾಗಿದ್ದ ಸಣ್ಣ ಬೆಲೆಯಾಗಿತ್ತು.

ಹೆಚ್ಚಿನ ಭಾರದಿಂದಾಗಿ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸುವವರ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿ, ಕ್ಷಿಪಣಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ 12 ಸಹಾಯಕ ಸಿಬ್ಬಂದಿಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ನಾವು ಒಯ್ಯಬಹುದಾಗಿತ್ತು. ಈ ಪೈಕಿ ಇಬ್ಬರು ಗುಡಿಸುವವರಾಗಿದ್ದರು. ಕ್ರಯೋಜೆನಿಕ್ ಇಂಜಿನ್‌ನಿಂದ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಸುರಿಯುವ ಇಂಧನ ಮತ್ತು ತೈಲವನ್ನು ಒರೆಸಲು ಅವರ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿತ್ತು. ಎಲ್ಲ 12 ಮಂದಿಯ ಪ್ರಯಾಣಕ್ಕೆ ಸರಕಾರದ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಮಟ್ಟದಿಂದ ಅನುಮೋದನೆ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಅಗತ್ಯ ಬಿದ್ದರೆ ಇಬ್ಬರು ಗುಡಿಸುವವರನ್ನು ಮಾತ್ರ ಬದಲಾಯಿಸಲು ನಿರ್ದೇಶಕರಿಗೆ ಅನುಮತಿ ನೀಡಲಾಗಿತ್ತು.

ನಾವು ಹೊರಡುವ ದಿನ ನರೆತ ಉದ್ದ ಕೂದಲಿನ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬರು ನಮ್ಮ ಬಳಿ ಬಂದರು. ‘‘ನನ್ನ ವಿಮಾನ ತಪ್ಪಿದೆ. ನನಗೆ ನಿಮ್ಮಿಂದಿಗೆ ಪ್ರಯಾಣಿಸುವುದಲ್ಲದೆ ಬೇರೆ ದಾರಿ ಇಲ್ಲ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಉಡಾವಣಾ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ನಾನು ಇರಬೇಕಾಗಿದೆ’’ ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದರು. ಆದರೆ, ನಾವು ಅವರ ಕೋರಿಕೆಯನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಲೇಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಯಾಕೆಂದರೆ ಸರಕಾರದ ಉನ್ನತ ಮಟ್ಟದಲ್ಲೇ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸುವ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಆರಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ನಾವು ಅದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ಮಾಡುವಂತಿರಲಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಪ್ರಯಾಣಿಕನನ್ನು ಒಯ್ಯುವಂತಿರಲಿಲ್ಲ.

ಇನ್ನೇನು ನಾವು ಹೊರಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎನ್ನುವಾಗ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ನಮ್ಮ ಬಳಿ ಓಡುತ್ತಾ ಬಂದರು. ‘‘ಕ್ಯಾಪ್ಟನ್, ಓರ್ವ ಗುಡಿಸುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು ಕಳುಹಿಸಲು ಯೋಜನಾ ನಿರ್ದೇಶಕರು ಒಪ್ಪಿದ್ದಾರೆ. ಇಲ್ಲಿ ಅನುಮೋದನೆ ಪತ್ರವಿದೆ. ದಯವಿಟ್ಟು ನನ್ನನ್ನು ಒಳಗೆ ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ’’ ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದರು. ಕ್ಯಾಪ್ಟನ್ ‘ಸರಿ’ ಎಂದರು. ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಸಂತುಷ್ಟ ಮಗುವಿನಂತೆ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್‌ನೊಳಗೆ ಜಿಗಿದರು.

ನಮ್ಮ ಎರಡನೇ ನಿಲುಗಡೆಯು ಸುಮಾರು 4 ಗಂಟೆಗಳ ಅವಧಿಯದ್ದಾಗಿತ್ತು. ನಾವು ಚಹಾ ಕುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದಾಗ, ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ನೆಲವನ್ನು ಗುಡಿಸುವುದನ್ನು ನಾವು ನೋಡಿದೆವು. ಕೆಲವು ಹಿರಿಯ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಅವರತ್ತ ಓಡುವುದನ್ನು ನಾವು ನೋಡಿದೆವು. ಅವರು ಲವಲವಿಕೆಯ ಸಂಭಾಷಣೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದರು. ಆದರೆ ಇದರ ನಡುವೆ ಅವರು ತನ್ನ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಇದ್ದರು.

ಓರ್ವ ವಿಜ್ಞಾನಿ ಬಳಿಕ ಕ್ಯಾಪ್ಟನ್ ಬಳಿ ಬಂದು, ನೆಲ ಗುಡಿಸದಂತೆ ಗುಡಿಸುವವನಿಗೆ ಆದೇಶ ನೀಡುವಂತೆ ವಿನಂತಿಸಿದರು! ‘‘ಸರ್, ಅವರು ನಮ್ಮ ಯೋಜನಾ ನಿರ್ದೇಶಕ ಡಾ. ಎ.ಪಿ.ಜೆ. ಅಬ್ದುಲ್ ಕಲಾಮ್. ನೀವು ಅವರನ್ನು ಕಸ ಗುಡಿಸದಂತೆ ದಯವಿಟ್ಟು ತಡೆಯಿರಿ!’’ ಎಂದರು.

ನಮಗೆ ಗರಬಡಿದಂತಾಯಿತು. ಕ್ಯಾಪ್ಟನ್ ಕಲಾಮ್‌ರ ಬಳಿ ಹೋದರು. ಆದರೆ, ಕಲಾಮ್ ಹೇಳಿದರು: ‘‘ನಾನು ಗುಡಿಸುವವನ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಹಾಗಾಗಿ, ನನ್ನ ಕೆಲಸ ಮಾಡದಂತೆ ನನ್ನನ್ನು ಯಾರೂ ತಡೆಯುವಂತಿಲ್ಲ.’’

ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ ನಿಭಾಯಿಸುವುದು ಎಂದು ಗೊತ್ತಾಗದೆ ನಾವು ಮೂಕ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರಾಗಿ ಉಳಿದೆವು. ನಮ್ಮ ಮುಂದಿನ ನಿಲುಗಡೆಯಲ್ಲೂ ಅವರು ಅವರ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು. ಅವರ ಸರಳತೆಗೆ ನಾವು ಕ್ಲೀನ್ ಬೌಲ್ಡ್ ಆದೆವು.

ಯಂತ್ರವನ್ನು ಮತ್ತು ಪ್ರಯಾಣಿಕರನ್ನು ನಿಗದಿತ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಇಳಿಸಿ ಬಂದೆವು.

ಹಲವು ವರ್ಷಗಳ ಬಳಿಕ, ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿ ಭವನದಿಂದ ನನಗೊಂದು ಆಹ್ವಾನ ಬಂತು. ‘‘ಮುಗಲ್ ಉದ್ಯಾನವನದಲ್ಲಿ ನಾನು ಎಷ್ಟು ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ನೋಡಿ, ನಾನು ಒಳ್ಳೆಯ ಮಾಲಿಯೋ ಅಥವಾ ಒಳ್ಳೆಯ ಗುಡಿಸುವವನೋ’’ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುವಂತೆ ನನ್ನನ್ನು ವಿನಂತಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ನಾನು ವಿದೇಶದಲ್ಲಿ ಇರುವುದರಿಂದ ಹೀಗೆ ಮಾಡಲು ನನಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಅವರಿಗೆ ವಿಷಾದ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದೆ.

ಅವರು ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿ ಹುದ್ದೆಯಿಂದ ನಿವೃತ್ತರಾದ ಬಳಿಕ ನಾನು ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದೆ. ಅಂದಿನ ಘಟನೆಯನ್ನು ಅವರು ಆ ದಿನ ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡರು. ನಾನು ಭೇಟಿಯಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಭಾರತೀಯರ ಪೈಕಿ ಒಬ್ಬರಾಗಿರುವ ಅವರಿಗೆ ನನ್ನ ನಮನಗಳು.

(ಕ್ಯಾಪ್ಟನ್ ನಾಸಿರ್ ಹನ್ಫೀ ಭಾರತೀಯ ವಾಯು ಪಡೆಯ ಮಾಜಿ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಪೈಲಟ್. ಅವರು ವೀರಚಕ್ರ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ವಿಜೇತರು)

ಕೃಪೆ: (www.eastmojo.com)